Literatura

wielki iluzjonista (wiersz)

enakin


najtrudniejszy fragment w którym
sprawia że powraca
a publiczność i tak wszystko wie
od początku

 

are we pretending cause I like pretending

 

charlie kapitan schodów w cylindrze
i dostojną laską
innym razem pióra i tatuaże

 

po drugiej stronie biały królik
kocham cię dziś podążam
cienką ścieżką między framugami

 

w powietrzu rozpływam się
patrz uważnie


wyśmienity 2 głosy
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
Justyna D. Barańska
Justyna D. Barańska 6 grudnia 2010, 21:44
ładnie mi tu erotykiem zapachniało; może to nie aromaty z piekarni, ale bardzo subtelne.

"i dostojną laską" - a nie powinno być z laską? bo czegoś mi tu brakuje podczas czytania.

no i witam na wywrocie :)
enakin
enakin 6 grudnia 2010, 22:15
witam, dziękuję za ciepłe przyjęcie :))

jeśli ma być z, to łatwo można sobie dopowiedzieć, pozdrawiam :))
Figa
Figa 15 czerwca 2011, 11:52
ja również witam. świetny debiut! podoba mi się sposób, w jaki zawarłas w tym wierszu romans, gdzieś pomiędzy iluzjami prawdziwe kocham, które po cichu wybrzmiewa, prawie tak naturalnie i oczywiscie. ostatnie wersy najbardziej.
enakin
enakin 15 czerwca 2011, 23:24
o! dziękuję, pozdrawiam :)
przysłano: 6 grudnia 2010 (historia)

Inne teksty autora


Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca