zamiast rachunku sumienia (wiersz)

Śpiewała sobie Coma we "Wronach" o rzucaniu listów z wierszami na wiatr i tak mi bardzo zapachniało ich słowami. ale wyłuskanie istoty, własnych podstaw, na których można budować, może właśnie wymaga takich działań. Sama nie wiem dlaczego, ale całkiem przemawia do mnie prostota, jaką się tutaj posłużyłeś, mimo że nie odżegnałeś się od palonych mostów.

Tylko tytuł jest mało kompatybilny z całością.

Dobrze powiedziane, dobrze zbudowane. Widzę człowieka, który goni za sobą, za tym co w nim dobre. Oczyszczanie po kawałku i okazuje się, że jeszcze całkiem sporo czegoś trwałego pozostało. I starczy na dom! Tego sobie można życzyć.

Dziękuję Wam za ciekawe komentarze i ocenę.