Za kresy (wiersz)

Z wielką przyjemnością przeczytałem ten wiersz. Jak dla mnie jest kapitalny! I świetnie oddaje rzeczywistość widzianą i doznaną przez podmiot.

Podobają mi się kobiece problemy podmiotu, tylko dramatyzmu za mało

Wiktor - dzięki, kapitalny to może nie ale jak dopracuję....

Figa -gdzie za mało dramatyzmu? W napiętnowanu chłopca jako syna diabła, w zmianie dziewczynki w kobietę (grzech), czy też w pochodzeniu z niemałżeńskiego, złego łoża? Jeśli mogłabys uściślić to byłabym wdzięczna, tekst jest jeszcze świeży. :)))

Annabell, jak dopracujesz, to ten wiersz będzie wierszem roku! ;)

no właśnie początek mi się najbardziej nie podoba. tylko Jasiek jest inny, gorszy bo go diabeł spłodził, a może tu chodzi o to piętno bez żadnego odwrotu? nie możemy sterować pewnymi aspektami własnej cielesności, a tutaj powołujesz się raczej na zachowanie, wychowanie, jakoś tak obiektywnie. diabeł to dla mnie nie dramatyzm, prędzej 'Wieczorami czarci pomiot gra na harmonijce
burzy się zła krew. Dla dźwięków uwierających ciało'
i to chyba mój ulubiony fragment.
Jak dla mnie, to bez pierwszej by się obeszło :))

no no no łał łał łał

Tak, zdecydowanie tak - rzadko kiedy wiersz budzi ciekawość. Zastanawiam sie , co będzie zaraz za "zakrętem". Podoba się!

Figa -początek miał byc wprowadzeniem w sposób myślenia wsi. W jej mentalność. Tam peelka jest jeszcze dzieckiem. Dla niej "syn diabła" to nie tylko dramatyzm ale i ogromna ciekawość. Wiem, bo peelka na samym początku ma sporo ze mnie - sama dorastałam z takim czarcim pomiotem tuż za miedzą. I autentyczne są ostrzezenia matki - chłopiec był nieobliczalny, rzucał się niekiedy na ludzi. Rodzice tego chłopca pili wszystko co było można, zresztą tego co nie mozna też. Dlatego syn diabła i latawicy - to było piętnowanie całej rodziny. To najłatwiejsze - czego nie można zrozumiec, pochodzi od złego. Nie wiem czy się udało oddac mi to wszystko - rzadko piszę w ten sposób. Na pewno przemyslę jeszcze raz całość- znalazłam kilka miejsc, które mnie osobiście drażnią, ale powoli. Bardzo dziękuję za czytanie i komentarze.

anabell, nie musiałaś mi wyjaśniać wiersza :) po prostu podzieliłam się swoją uwagą i możesz ją zlekceważyć, albo przemyśleć. od ciebie zależy. najwidoczniej ten wiersz nie jest dla mnie. tak bywa :)

Mogę nie zgodzić się z uwagami albo je przemyśleć i wprowadzić w życie; ale nie lekceważyć :)))

; )

Dwa ostatnie wersy patosem zabrzmiały, taki ludzki wiersz się prowadził, wiejski i bliski, skąd więc, u licha ten patos w poincie?

ew, gdzie Ty tu widzisz patos? Ostatnie wersy korespondują z pierwszymi - czy są bardziej patetyczne, niż te początkowe?

Kuba ma rację, zakończenie miało nawiązywac do pierwszych wersów, niejako je wyjaśniać. Może gdybym dała " złego łoża" kursywą. Sama już nie wiem. I tu pointa nie miała z założenia zaskakiwać; miała byc dopowiedzeniem. Ja ten tekst jeszcze przemyślę, tylko niech dojrzeję do tego. Dziękuję za uwagi :)))

patos w pierwszym wersie rozwiało imię Jaśka, i to imię nadało dalszym wersom wiejskości, koncówka jednak zabrzmiała jak krzyk z ambony. Dlatego nie czytam tego jako klamry. Ja tak to odebrałam i nic na to nie poradzę.

chociaż... gdyby się zastanowić nad tym co napisał Kuba.. to może faktycznie zmiana punktu odniesienia w tej klamrze jest bardzo na miejscu. Ok, poddaję się tym argumentom po ponownym przemyśleniu.

a mi tak średni do gustu przypadł. Forma owszem ciekawa (ale trochę niedopracowana i .... nie trafia do mnie wcale), treść natomiast jest trudna do podważenia bo autorka mówi, że to z autopsji i w ogóle ale ja dobrze znam kresy (te geograficzne, te gdzie to na psa urok), bo w zasadzie pochodzę stamtąd. I mimo istnienia zabobonów, nie są one tak obecne w życiu jak w wierszu. Zastąpiły je nowomodne ciemniactwa i telewizory z okrągłą anteną. Ludzie wstydzą się wszystkiego co było ich tradycją, a dziś.... no nie pasuje. Już lepiej być bezwartościowym i czerstwym burakiem. Dlatego wiersz nie trafia, choć dość ciekawy.

a mi tak średnio do gustu przypadł. Forma owszem ciekawa (ale trochę niedopracowana i .... nie trafia do mnie wcale), treść natomiast jest trudna do podważenia bo autorka mówi, że to z autopsji i w ogóle ale ja dobrze znam kresy (te geograficzne, te gdzie to na psa urok), bo w zasadzie pochodzę stamtąd. I mimo istnienia zabobonów, nie są one tak obecne w życiu jak w wierszu. Zastąpiły je nowomodne ciemniactwa i telewizory z okrągłą anteną. Ludzie wstydzą się wszystkiego co było ich tradycją, a dziś.... no nie pasuje. Już lepiej być bezwartościowym i czerstwym burakiem. Dlatego wiersz nie trafia, choć dość ciekawy.

sory, nie wiem czemu się dwa razy opublikowało

Nie, źle mnie zrozumiałeś, z autopsji jest tylko chłopak. Reszta to moja wyobraźnia, bo co ciekawego moze być tylko w samym chłopaku? A co do kresów - każdy ma swoje. Dziękuję za opinię. Miłego.