właśnie ty bądź mi

Figa

pamiętasz
byłeś dzieckiem bez lęku

dłonią matki bawiłeś się ufając
co dziś zostało we mnie

ja byłam śniegiem
puchem mrożącym gorące cień
uczuleniem pryszczem
co dzisiaj siedzi we mnie

dzisiaj będę niebem
ścieżką po marzeniach
nabrzmiałym cieniem źrenicy

ty bądź starcem
co błaga o chleb na ulicy

Figa

Wiersz · 6 lutego 2011

Justyna D. Barańska

kurcze, masz przeokropnie ambiwalentne uczucia, bo niby w jakiś fragmentach, ścieżkach odnajduję tu coś pociągającego, ale z drugiej strony całości nie kupuję, jakby to wszystko było bardzo ulotne i udawane. mam takie wrażenie, jakbyś słowa wypuszczała jak takie: puuuuuch, puuuuuch, wszystko nabrzmiewa, w ustach malutkie, a potem pęcznieje. ale jednocześnie nie jestem w stanie podać niczego konkretnego, co mi tu przeszkadza.

· Zgłoś · 13 lat
Figa

taki trochę inny ten wiersz, dlatego go wkleiłam ciekawa opinii

· Zgłoś · 13 lat
Justyna D. Barańska

a wiesz, jakoś mi się teraz pomyślało przy czytaniu o tej piosence: http://www.youtube.com/watch?v=hIlJrDTv2...

· Zgłoś · 13 lat
Figa

dobrze ci się pomyślało :P

· Zgłoś · 13 lat
Justyna D. Barańska

mam nosa :P albo ucho, jak kto woli

· Zgłoś · 13 lat
Figa

tu też trochę zmieniłam

· Zgłoś · 13 lat
Justyna D. Barańska

"gorące cień"

"co dzisiaj siedzi we mnie // dzisiaj będę niebem"

i potem znów cień.
kurcze, no nie jestem przekonana do tego tekstu.

· Zgłoś · 13 lat
Figa

dużo muszę tutaj popracować. jeśli nie masz nic przeciwko, to usunę ten tekst?

· Zgłoś · 13 lat