blizny (wiersz)

nic nie boli mnie tak jak norwegia. nie lubię wstawać rano,
chowam się pod łóżkiem, marznę. jestem drzewo wydrążone
przez mróz. w tak zimnym kraju renifery mają swoje ścieżki,
swoje dzieci, poroża, które tak bardzo chcesz mi przywieźć.

ukształtowała nas przeszłość, zimno zawsze było w środku.
znajomość pieprzyków na ciele nie czyniła mnie lepszą
kochanką. gdybyś był bliżej mogłabym mieć z tobą syna
o oczach naszych łez. może kiedyś wybierzemy się
do Buenos, wiesz, tam północ będzie całkiem inna,
herbata nie będzie stygnąć.