* * *

Voyteq Hieronymus de Borkovsky

* * *
ojcze nasz Andersenie Freudzie Hanussenie
z pewnością jesteś Buddhą
ale nie jesteś człowiekiem
wymyśl imię swoje
bo je niechcący inni wymyślą
porzuć królestwo swoje
jako my ciebie porzucamy
bądź narrenturm twoje
jako w ciszy tak i w oddali
bo umysł nie zalągł się jeszcze
w żadnym umyśle
światła naszego powszechnego
rozwiń kable
bo dłonie ciemności zbyt parzą
i odpuść nas sobie
jako i my innych odpuszczamy
chociaż dopuszczalne jest niedopuszczalne
poprowadź nas gdziekolwiek bez znaczenia
choć będzie znaczyło to wiele
ale alimenty płać w terminie
bo na świeżo skrojone pizze z podwójnym dnem nie starcza
poprzez lirę harfę hyzop i kadzidło –
et in Arcadia ego

ew

Woyteq wklei nam to raz jeszcze do poczekalni

Jacek

Wojtku, nie może wisieć w nieskończoność. Jeśli nie będzie korekty - będę musiał odrzucić.

Jacek

Zatem wklej to, Wojtku, do komentarza i zmienię.

Anonimowy Użytkownik

Raczej nie, gdyz po kliknieciu na ''zmien tekst'' przez kilka sekund widac wersyfikacje.
Kiedys mialam podobny problem i od tego czasu zawsze klikam dla sprawdzenia. :)

Jacek

Chyba, że ma to być taka własnie kompozycja...Wojtku?

Anonimowy Użytkownik

Może daj w komentarzu wersję poprawną, bo edytor znów zjadł enterki.