o wychodzeniu

guccilittlepiggy

pierwsza dla mnie niezrozumiała - gubię się, przestaję rozróżniać
kto jest w niej peelem
druga - nawet nawet
pointa - nie bardzo

smykusmyk

A ja odwrotnie niż Justyna, dla mnie tylko fragment "jednak najpierw musisz przeżyć swoje
szwy i krwawienia, krzyże na własność." :)

Ostatni wers w nawiasie zupełnie mi się nie podoba. Biorąc pod uwagę całokształt, rysuje się na jego tle komicznie. Względnie podoba mi się cała druga strofa.

Pozdrawiam serdecznie,
P.

Justyna D. Barańska

mimo tego skocznego początku, tekst się broni, chociaż nie byłabym uczciwa podstawiając pod tekst wiersz.

ew

"poniekąd człowiekiem" - tu ująłeś nieźle osobowość ojca, podoba mi się. Tkwienie szczelną ścianą i osłanianie horyzontu wyraża siłę i władzę, nieodpuszczenie takie. Krzyże na własność też bardzo na tak. Są jak ból tylko dla siebie, ból, którego nikt nie jest w stanie pojąć.

Jedno, co mnie razi to dopowiedzenie "od tej męki" , wydaje mi się zupełnie niepotrzebne, bo tę mękę określasz między słowami, ją się czuje i bez pokazywania jej palcem.

Krystian T.

no to tytuł zmieniłem.

Justyna D. Barańska

bo przepaść jest efekciarska i przecież kłóci się z horyzontalnością ;) prawie jak cisza w krzyku

Anonimowy Użytkownik

ale czemu w przepaść?

Justyna D. Barańska

tak w zasadzie to podobają mi się tylko dwa momenty, a w sumie można powiedzieć, że jeden, skoro jeden pod drugim:
"najpierw musisz przeżyć swoje
szwy i krwawienia, krzyże na własność.

(kiedy krew popłynie z głowy, będziesz królować.)"

ładnie nawiązujesz do Jezusa i być może do jego relacji z Ojcem. aczkolwiek początek jest dla mnie takim rozpisywaniem się, żeby tego ojca w odpowiednim ciele usadzić.