* * *

Jacek

Tak, zgrabna ta miniatura. Niezmiernie zgrabna. Myślę też, że tego motywu Weroniki i Jezusa wcale nie trzeba z tekstu wyciągać - jest, wydaje mi się, bardzo jawny. Tak.

Justyna D. Barańska

nie wiem czy to we mnie siedzi, czy to po prostu po lekturze twoich pozostałych, ale widzę tu Jezusa i Weronikę, jakiś taki intymny kontakt zrodzony między nimi w łonie jednego gestu.
ale z drugiej strony mamy również erotyk.

no! i to jest ładna miniaturka, Wojtku!

Tomasz Smogór

krwawią zapachem. że niby leci z nosa?

Anonimowy Użytkownik

Mój ulubiony!

kresowiak

Nie wiem na ile to erotyk, na ile wiesz-wspomnienie, ale trafiają do mnie użyte w nim metafory, są podane czytelnikowi nie natarczywie, ale dość spokojnie, tak aby zrozumiał. Minimalizm, krótko, treściwie, a nie za szybko, można się zamyślić, zobaczyć dwa kolory - świat we wszystkich odcieniach szarości i czerwony, ale nie narzuca się tu czerwony jak krew, bo zaczynam myśleć; czerwony jak usypiające maki, jak tanie wino, jak flagi poprzedniego ustroju - wszak miasto zawiera w sobie wiele różnego, stąd odczytywanie tekstu na wielu płaszczyznach, choć na pierwszy plan wysuwa się kobieta.
Pozdrawiam!