Ulotność chwili

estel

i te szepty – jeszcze nie krzyki
cięte co chwilę
jak ostrzem brzytwy -
język ludzkiej nienawiści

rzeczywiście, tu brzmisz bardzo płynnie; całość kazała mi się zastanowić jaki jest dźwięk chwili, czy da się go uchwycić i jak bardzo dźwięk ten może wpłynąć na jej odbiór, zepsuć ją albo spotęgować.
Wyrzuciłabym "dalej" po "kawałku", zostawiając mu możliwość dwojakiego grania w warstwie znaczeniowej - kawałek jako odległość lub kawałek jako (potocznie) utwór, żeby ta kakofonia była jeszcze wyraźniejsza.

ew

Wiktor? ja nie czytam tu dwóch światów, w każdym razie nie czytam światów różniących się od siebie. Peel mija zaułek innego świata, ale ten inny świat jest kontynuacją pierwszego, więc jaki inny? wytłumacz, proszę.

Justyna D. Barańska

hm... tutaj szczególnie na powierzchnię wypływa warstwa brzmieniowa, bo brzmi i czyta się ciekawie. natomiast treść jakoś specjalnie nie przykuwa uwagi, nie ma w niej nic, co by zatrzymało, ale może właśnie tak ma wyglądać ulotność? jeśli myślę o tekście jako o zapisie dźwięków ulicy, to rzeczywiście oddaje tę chwilowość przechodnia. trochę tylko szkoda, że znaczeniowo ubogi.

Wiktor Smol

Strawberry ! Ciiiiszej, bo jeszcze ktoś usłyszy, rozpowie po okolicy i wrony się zlecą i mnie zakraczą :)))

Dziękuję.

Ce.

oj podoba mi się to