Na zwiastowanie

Justyna D. Barańska

Hm... dla mnie tu więcej świeżości i wiosny niż tego zwiastowania... ale tylko jeśli bierzemy pod uwagę chrześcijańskie zwiastowanie, bo przecież to nie jest określenie zarezerwowane wyłącznie dla Maryi. Powracające bociany są w końcu ZWIASTUNEM wiosny, a na wiosnę - wiadomo - hormony szaleją, więc nic dziwnego, że o cnocie trzeba przypomnieć.
Pod takim kątem tekst mi się nawet podoba. Ale zepsułaś mi czytanie komentarzem, skoro potraktowałaś zwiastowanie religijnie. Ech!

anastazja

sympatyczny Marto...wiosennie.

estel

O! Kwiatki i nadzieja! Na to czekałam przez całą zimę.
Żartuję. Bociany i gęgawy w moim odbiorze brzmią niedorzecznie, wierszyk - okolicznościówka, wiosenne gadżety w postaci roślinek i ptaszków użyte w niezdrowym nadmiarze.

Marta

no i dla samych komentarzy, warto było zaryzykować , poprawił mi sie humor,
a jutro jest 25 tego więc Zwiastowanie... no i tak to ma być na teraz . Dziekuje i pozdrawiam

ew

Marta? ja analizuję te wersy i analizuję, Odbieram je jako moje istnienie na teraz, ale .. im bardziej je analizuję, tym bardziej mnie te bociany wyprowadzają z równowagi. I to, kurcze nie jest śmieszne :)

Anonimowy Użytkownik

Nadzieja, która nie może zawieść jest dosyć pretensjonalna. Ale z drugiej strony o czym innym można śpiewać przy zwiastowaniu? :)

Tak wiosennie. Kwiaty, ptaki. W sumie gdyby nie puenta, nigdy nie skojarzyłabym tego wiersza z tytułem. Trochę mało o tym zwiastowaniu jak dla mnie, ale ja się nie znam. :)