myśli majowe - zbrodnie (wiersz)

[...] And when your heart begins to bleed

then you're dead and dead and dead indeed.

O wschodzie, Aleksandrze, diabeł wyrzuca ładnych chłopców
przez okno. Ruda Maj układa w dłoniach ich twarze i czeka
aż zrównają się z ziemią. Niektórych bez słowa bierze
do domu i chowa.

Opuchnięte żebra łagodzi woda spływająca ze ścian. Powoli
stępia ostrza przekleństw i ból wywołany smutną chęcią
zdrapania z klatki całego złota.

W lesie tak gęstym, że nie przepuści nawet szczura ruda
Maj przykrywa się śniegiem, a życie na czekanie zamienia
na czekanie. Zrównuje z ziemią twarze.