16:30, jesień

Konrad Żygadło

tekst dobry. (wedle oceny nawet bardzo). Czyta się dobrze i naprawdę przyciąga, naprawdę ma czym. Nie jest wyśmienity, ale "wyrabia". Przede wszystkim klimat jesieni, który zawsze wydawał mi się poetycki i nigdy nie mogłem go przełożyć z satysfakcją. A tu jest naprawdę tak jak czasami widzę 16:30 w listopadzie. Najlepiej w listopadzie.

Marcin Sierszyński

A myślałem, że kiedy za oknem temperatura nie spada poniżej 10 stopni na plusie (na zewnątrz... w moim mieszkaniu bywa inaczej :P) to nie dam się wciągnąć w melancholijne jesienne klimaty. Otóż! Poniósł mnie wiersz. Szczególnie ta wyrazista puenta. "Zimno sprzyja kochaniu" - zauważyłaś, że współczesnym symbolem seksu stał się wampir? Wiem, że nietrudno zauważyć. Jest tu jakaś tendencja, że martwi, o zimnej skórze "sprzyjają kochaniu". Ciekawe, czy ktoś już to analizował w esejach.

estel

Na razie mi się skojarzyło "Przeczucie, cztery pory niepokoju", ale to może wynikać ze zboczenia. Wrócę.

Anonimowy Użytkownik

"siedzi chłopiec, urządza pogrzeby zmarłym
liściom, bo znowu ta jesień pałęta się w palta,", niesamowity klimat zatroskanych skojarzeń moich, po przeczytaniu:)

ew

Mnie trafiło, chociaż te szwy na ustach z jakimś głupim horrorem mi się skojarzyły , jednak podałeś je tak sprytnie, że nie przeszkadzają, Jest smutek i zagubienie małego i jego samotność welka. I jest ciekawie to podane, Klaudio.

guccilittlepiggy

coś wysyp dobrych wierszy ostatnio,
ja generalnie mam słabość (czytelniczą) do dziecięcych motywów w wierszach
co prawda przedostatnia strofoida trochę słabsza, ale też zbytnio nie razi
tym mocniejszy efekt w poincie

tytuł również zapodałbym w kwadratowym, a zrezygnował z datowania w końcówce

afronautix

hehe, jak ja nie lubię wierszy o jesieni :) ale ten niczego sobie. pointa naj.