2 marca 2008

Anonimowy Użytkownik

Właściwie , jak czasem myślę gdzie rodziły się , te wiersze, pisane opiłkiem ołówka...
Czuję, że wszystko się we mnie rwie!

Dominika Ciechanowicz

Tak. Jest moc w niewielu słowach przekazana. Widzę to.

Voyteq Hieronymus de Borkovsky

te opiłki ołówków mam zawsze w etui na okulary, na wypadek gdyby mnie psy znów tam w kajdankach lub w gustownym kaftaniku z za długimi rękawami, przywiozły... jeden ogryzek ołówka to prezent od Madzi, takiej plastyczki, przebywającej tam non - stop.

Justyna D. Barańska

"kolega dwa łóżka dalej
nosi ciężką kromkę chleba" - nosić chleb na łóżku? domyślam się, ze sens miał być inny, ale wyszło niezgrbanie.

Justyna D. Barańska

W związku z projektem: http://www.wywrota.pl/forum/topic/19664#... puszczam (prawie) bez komentarzy opiekunów.

afronautix

wyszło zajebiście Justyna
rozumiem i czuję jak nic

Anonimowy Użytkownik

Uklony glebokie.

Tomasz Smogór

kromka na plecach? bezpłodne nozdrza?

Tu najmniej rozumiem.