adam

anastazja

takie piękne mamy niedopasowanie
jesteś przejazdem między nami życie... - swietne:)

Justyna D. Barańska

Zapraszam do niespodzianki: http://www.wywrota.pl/forum/topic/19664#...

ew

Dla mnie druga strofa, zabieram ja bez pytania, szczególnie dwa ostatnie wersy we mnie trafiły. No ierotycznie ładnie pojechałaś, a to sztuka, która nie zawsze się udaje.

Justyna D. Barańska

ja myślę, że to całkiem ważne, że pod - trzeba zaznaczyć dokąd, a tu się ukazuje pewne przeszywanie, bycie na wskroś! moim wersowym faworytem jest: "pod zmrokiem zapada się niebo i nie myślę już" - szalenie zadziałało na moją wyobraźnię, aż wolę nie mówić, co zobaczyłam.

co ja tam się będę wcinać w sytuację intymną, skoro zaczynam się wstydzić, to znaczy, że zadziałał odpowiednio, ale jednocześnie także przygnębił.

Figa

ja powiem tak: skoro światło jest nad tobą i schodzi to raczej nie wyżej, wiec pode mną jest zbędne:)
świetliste ciało nade mną schodzi
martwy wahadłowiec w moim kosmosie
odkrycie niszy jak koniuszek języka - tak czytając na głos brzmi lepiej
wywaliłabym tez u schyłku
za to druga jest o wiele lepsza, szczególnie tutaj:
'...nie myślę już
o małych atomach we mnie
takie piękne mamy niedopasowanie'

ahhh te nasze młodzieńcze miłości. :P
od przeznaczenia nie uciekniemy, chociaż wcale, wcale nie chcemy.
przypomniała mi się piosenka do serialu Adam i Ewa, bardzo pasuje do tego wiersza:)
na plusie, bardzo mi się podoba temat, lekki zapis, dobre przerzutnie. z pewnością tu wrócę.
pozdrawiam!

smykusmyk

Bardzo dziękuję i smacznego :)

P.

Anonimowy Użytkownik

Bardzo dobry! Mniam!

,,takie piękne mamy niedopasowanie" - jedynie to po kilku czytaniach nie przystaje do reszty.


Pozdrowienia i dziękuję za możliwość poczytania :)