nie wiem (wiersz)

Taki spokojny tekst, wartosciowy, ale nie podskakuje. Mam takie wrazenie, ze mimo przejscia przez te wszystkie wersy i przejscia ulica wraz z podmiotem, wciaz stoimy w tym samym miejscu. Niby jakis proces, niby proba zainicjowania procesu, ale jednak dalej panuje stagnacja. Ale moze po prostu temat tego wymaga. Nie zmienimy przeciez miejskiej dzugli. Mozemy tylko zmieniac siebie. Podmiocie! Usmiechnij sie pierwszy.

Justyno, to tylko z pozoru jest tak, jak Ty to widzisz
Dziekuje

Powinnam poszukac glebiej w tekscie czy ogolnie chodzi ci o zjawisko?

Jedno i drugie :)

Bez "mnie", bo "naprzeciw" to sugeruje, a dalej bez "ci" i "jej". Brzmieniu nie robi dobrze zestawienie "stonie"-"kamienie". Może "i dlaczego zaciśnięte pięści"? Chodzi o mowę ciała, więc kamienie zbyt dosadne; zaciśnięte pięści niosą dużo więcej znaczeniowo (w domyśle zaciśnięta pięść wskazuje na postawę obronną, chęć ataku, skrywany w niej przedmiot, może nawet kamień itp.).
"- uśmiechnij się bym mógł przestać się bać" - się dwukrotnie też nie sprzyja w odbiorze. Przemyślałbym ten ostatni wers.

Kłaniam się.

Dziękuję.

Wzajemnie.

Oj, teraz to trochę przekombinowałeś: "dlaczego pięści zaciśnięte niczym kamienie" - to porównanie dziwne; bardziej już pasowałoby "dlaczego pięści zaciśnięte w kamienie"
"może zechcą mnie przywitać dobrym podzielić słowem" - ten wers nie gra z poprzednim; w domyśle ludzie zechcą przywitać i dobrym podzielić słowem, a wyszło, że kamienie lub pięści. Ten wers zakończyłbym na "może zechcą mnie przywitać", bo witanie to już dzielenie się dobrym słowem
"bez tego strach gości w mym sercu" - to już kompletny niewypał. Musi być? Może po prostu lepiej zakończyć na apelu o uśmiech :)

No i się porobiło, ten tekst bardziej już Twój Adamie niż mój :)

:) Ja tu tylko komentuję.

Sam musisz ocenić, czy argument trafia do Ciebie, czy raczej jestem w błędzie. To Twój wiersz i dbaj o niego. Piszesz o sprawach prostych, ale ważnych i to mi się podoba. Zatrzymujesz. Co zrobić, gdy inni nie komentują albo wpadają, by skrytykować bez wskazówek, co jest nie tak?
Rób swoje.

nie ruszyło:)

ja na tak

A ja się zastanawiam, czy zawsze warto wiedzieć. A może lepiej wiedzieć, co w walizce mają tylko ci uśmiechający się - bo oni są, spokojnie. Podoba mi się prostota tej prośby, rozkazu, może tylko zalecenia, to takie proste. :)

Coś Ty tej Adriannie zrobił? Cięta na Ciebie jak pieron.

Świąteczne zabawy słowem: www.wywrota.pl/forum/topic/19759#0
Bawmy się!

żeby to jeszcze Adiann(a) był(a)...

No tak.