Zależności

Jan Stanisław KICZOR


Zależności

 

"...wiersz wychodzi z domu i nigdy nie wraca,
wiersz nie pamięta domu którego nie było..." (A.Sosnowski)

 

Zastygła w niedopląsie tanecznej igraszki
Strofa zniecierpliwiona piórem Sosnowskiego,
Wcześniej, sama na siebie napisawszy paszkwil
Zniknęła. Został autor. A z nim alter ego.

 

Wyprawiona za własną granicę języka,
Gdzie sam mistrz Maliszewski błądzi na kolanach,
Samplowanym fragmentem wije się w przesmykach
Zagęszczonej konstrukcji z utworów Celana.

 

Destylowane słowa okrężnie i cicho
Tańczą razem, choć każde woli inną stronę,
Rozłazi się już dawno znoszony uniform,
Laboratoria tworzą nowych słów komponent.

 

A strofa błądzi sama wśród prześwitów, sklepień;.
Szuka na peryferiach - zagubionej siebie.

 

.

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Doskonały 4 głosy
Jan Stanisław KICZOR
Jan Stanisław KICZOR
Wiersz · 27 kwietnia 2011
anonim
  • Justyna D. Barańska
    Ale to smutne mają życie te wiersze, ja bym chciała, żeby moje miały poczucie, że jak im się znudzi wędrówka to mogą wrócić i chociażby napić się herbaty. Bo ileż można balować, wskakiwać w cudze teksty, bawić się intertekstualność, aluzje i cytaty, w końcu taki twór poszukuje autonomii, ale ma problem... bo tej ścieżki nie zna, więc błądzi.

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • Jacek
    Świetny cytat.

    Łał. To jest kapitalny wiersz z niezwykle celnie dobranymi kontekstami literackimi. Dodatkowo kapitalnie zbudowany. Myślałem tylko, że skończysz kunsztowniejszą formą, niż dystych, ale i tak - czapki z głów!

    · Zgłoś · 13 lat temu
  • Marta
    Madrze i pięknie .. napisany wiersz ...dziekuje;)).

    A strofa błądzi sama wśród prześwitów, sklepień;.
    Szuka na peryferiach - zagubionej siebie.
    bo
    "Wiersz traci pamięć za rogiem ulicy " (Trackless)

    · Zgłoś · 13 lat temu