klub pańskich psów (wiersz)

łysiejemy kulturalnie panelowo żeby nie powiedzieć platformersko
włosy wychodzą po angielsku bez słowa pozostawiając po sobie wspomnienie
dobre wyraźne i czysty talerzyk z wizerunkiem samsona
jest szansa że za lata lat już tylko kwiaty będzie targał wiatr

coraz mniej pouczamy a język za zębami przeprosił się z łańcuchem
co otworzyło nam drzwi na salony pełne prawdziwej i tłustej kultury
przebywania dla przebywania
co nie jest wcale maślane choć czujemy się w przebywaniu jak pączki

bardziej siebie słuchamy niż wmawiamy sobie że słuchać umiemy
przez otwarte okna wpuszczamy dzwony o pełnych godzinach i
babie lato za majtki ale tylko na jej własne życzenie
kiedy już samo przebywanie nie wystarcza do pełni

nie mamy wrogów
bo czy polityka może nam entuzjazm ugasić
jeśli się tylko do słuchania palimy