krecia robota (wiersz)

Nie musisz za każdym razem wrzucać tytułu w sam tekst. Jest u góry strony - to chyba wystarczy:)

Pierwsza rzecz, która się tu narzuca: składnia. Szyk wyrazów i ich kombinacja jest taka, jakby wiersz miał być nachalnie rymowany... nie jest rymowany w ogóle, wobec czego pozostaje dziura,w którą wpada cała niewykorzystana przestrzeń tekstu. Inwersja jest tym, co sprawia wierszowi największy kłopot. Przez te wszystkie naruszenia szyku język wydaje się niezwykle siłowy - a po co? Do podrasowania. W tej wersji na "nie".

Pierwsze, co mi się rzuciło w oczy, to jednowarstwowość tego tekstu. O ile kret i jego krecia robota mają wprowadzać metaforę i to nas prowadzi w jeden sens, o tyle nigdzie dalej nie dochodzimy. Od spodu manipuluje rzeczywistością - to jest warty uwagi wątek, ale trzeba by go jeszcze pociągnąć.