w popatriotycznych czasach wszystko musi być
różowe nie przesadzam wcale
prezydentowej korale i żarty premiera
nawet pogróżki różowe wysyła się pod różowy adres
czerwień zwłaszcza przelana w nieznanych okolicznościach
jest tabu a nawet tabubu
kolorowego monopolu strzegą dwaj snajperzy
wstyd i strach przed nim – jeden lepszy od drugiego
kula w łeb każdemu kto piśnie z zachwytem o
złotej polskiej jesieni idealnej na czarną żałobę
po krwawej błonie z hukiem straconej
na zielonej ławce pod mlecznym okiem latarni
mielonka
to ona była zarówno inspiracją jak i wynikiem
współczesnego różowego terroru
z prochu powstałeś ale
obrócimy cię w mielonkę mieląc powoli
jęzorem jedwabnej propagandy twojego sukcesu
tak twojego bo to nie lada sztuka odczytać we mgle
różowej a jakże
własny nekrolog z podpisem
o czym ze smutkiem zawiadamiają bardzo dalecy krewni:
odwaga honor własne zdanie
wolność
