pan który był dzieckiem (wiersz)

Wara od tekstu. W rzeczywistosci chętnie słów kilka, bądź kilkaset, wymienię z chęcią. Czas taki.

;-) wiesz co ... podoba mi się... poprzednia rozumiem forma to figiel pana Wyw...

;-)

"a może instynkt nadranną jest literówką

w niedzielnym tekście czubówny

może"- wiesz co za to pytanie/ wątpliwośc to mam ci ochotę dać kopa z zazdrości... ;-)

wiesz co 'pierwsze 6 wersów czytam i jak spokojne wyznanie zasady etycznej po prostu i ... wymuszonym głosem (ranną myśl czytam nie tylko porą dnia ale i raną)

potem mi na dzień dobry zmieniasz ton
banalnym 'dotyk życia" (aż się chce wyć o inne, ale potem ta przekora ma sens)
ale zaraz wiedziesz do przejścia z wyczuwalnym "że nie

bo nie" niby osobnym jak ton Twojego komentarza powyżej;-) (sorry), ale połączonym z

"nie trzeba nic oprócz tego co wlewa do ucha instynkt"- to jest kolejny kop zazdroznego;-) (pytałeś u mnie o schody i d... w innym kontekście no to masz...;-)

boleśnie lub mniej piętnuje- cóż tu dodać niby oczywistość/ nie tylko w kontekście kopniaków zazdrosnego o sformułowania...

potem to co już na wstępie wspomniałem...

to chyba podstawa wiersza... nadranna (pora dnia/rana?) literówka... widzenie i kapryszenie o układ słów wersów przewidywalne, no ale czubówną zabijasz kaprysy (że się powtórzę)

"nie mogę do syta nabrać powietrza
a jednak kocham
życie
z bezdechem"- pierwszą zauważam w tekście czubównę i zrozumiały jest brak sytości w powietrzu, jakaś kwaśna mina czytającego bo po fajnym fragmencie drugi jakiś, nie słabszy ale ... no ... nie wie czy wydymać wargi i z jakiego powodu... ale zakodowanie miłości do "życia z bezdechem" (jak każdy facet) następuje w głowie, zostaje... i po drugim, trzecim czytaniu zauważa się żę to dobry męski fragment... przemyślany... spójny z tekstem w całości i autonomiczny. tu głowa wraca do tytułu i pan który był dzieckiem miesza bunt czas rany wyrzut jakąś wymuszoną i szczerą zgodę na koktajl banału z wyrafinowaniem bez znaków przestankowych zmiennym oddechem wersyfikacji zaskakując nieregularnością... Też jak każdy facet lubię/kocham bezdech w życiu ... w wierszu jeśli mam koktajle jak powyżej zostaję usiłuję ... i już wiem że lubię bo wżyłem się w to

nie ma znaków przestankowych są zawieszenia sceniczne zamilczenia cedzenie kolejnymi w związku z całością i autonomicznymi zarazem maxymami

morałami... myślę sobie że aha zlepek aforyzowania w temacie luźno zlepionych ale

"morały
okopały się w bajkach
tamtych
w tych dawno dzieciom nie czytanych"- czytam jako po prostu również ostrzeżenie przed prawieniem morałów peelowi

-----------------------------------------

pozwoliłem sobie na inne czytanie bo ... jako syn-pan-dziecko nie mogę nie czuć wspólnoty myśli z peelem... a że szukać igły w stogu siana się chce więc szukając szpil do wbicia znalazłem potwierdzenie dla męskiej formy tej melodii

---------------------------------
Ten wiersz ma jaja nawet w swych wyrażonych ludzkich wątpliwościach...
-------------------------------
Jeden z najciekawszych wierszy jakie w kontekście relacji syn-matka czytałem.

i już bardziej po ludzku;-) nawet pozorny chaos matu uzasadnienie... przynajmniej dla mnie.. to taka gra na wydechu na haustach ... na gustach... zdecydowanie i wątpliwość skomponowane nie cwanie, ale prawdziwie...

Poezja rzecz jasna się tu widzi;-) i człowiek w...

Pozdrawiam;-) ArS

To jeden z moich nielicznych, wyjętych ... skąd, właśnie, bez anestezjloga. Bolało, jak wyrostek, obrzezanie (nie wiem...), przegrana w wyborach. Nie ważne. O, jak cudownie nie ważne. Dziękuję A.R.S. za tak nieudawaną uwagę. Pzdr.

W całym tym pozornym chaosie jest wszystko co pewnie wypowiedziane spokojnie byłoby tkliwością. Z całości wybieram to:
"nie mogę do syta nabrać powietrza
a jednak kocham
życie
z bezdechem"
Dawno na Wywrocie nie czytałam tak dobrego wiersza.
Nie publikuję...ale czytam.
Serdecznie.................................................. ...Ir

Zawsze mnie ta dojrzała dziecięcość rozczula. I tu też rozczuliła mnie jasność dziecięcych priorytetów z punktu widzenia faceta, no faceta.