Prawo do cudu

Marta

dziś nikt nie pamięta
że była kochana pod dachem
brzemienna na kredyt

uwiła gniazdo
z zastygłych kropli krwi
nienarodzonych dzieci

dziś nikt nie pamięta starej

dziewczynki w zapadłej przeszłości
mamroczą zaklęcia

a ona zbiera cuda po kątach

Marta

Wiersz · 18 lipca 2011

Marzena P.S.

Jeszcze zastanowiłabym się nad /jaskółką wieczności/, ale całość ma cudowny klimat, który zakorzenia się we mnie!

· Zgłoś · 13 lat
Marzena P.S.

"uwiła gniazdo
z zastygłych kropli krwi
nienarodzonych dzieci", tak zostawiłabym...

· Zgłoś · 13 lat
Rita

Marzena dobrze radzi Marto.

Świetny wiersz:)

Pozdrawiam.

· Zgłoś · 13 lat
Marta

Marzeno i Rito .;)) serdecznie dziękuję za Wasze słowa, które sobie cenię.
Odleciała jaskółka z drugiej zwrotki... do Was i wszystkich czytelników..
z pozdrowieniem i podziękowaniem za głosy

· Zgłoś · 13 lat
anhelus

jakos to zbieranie cudów po kątach mnie nie przekonuje.chyba troszke przekombinowany wiersz.

· Zgłoś · 13 lat
Justyna D. Barańska

jak tak kilka razy przeczytałam, to nawet się trochę mniej otrząsam na te "nienarodzone dzieci", to taki bardzo jednoznaczny sygnał, a można by mu nadać jakiegoś delikatnego brzmienia.

· Zgłoś · 13 lat
olio

przekonałaś mnie, ujęłaś, tzn. jest " niebanalnie" skoro opiekunowi podobasię?

· Zgłoś · 13 lat
Marta

składam podziękowania za spędzony czas, komentarze i Wasze głosy
i bardzo się cieszę.. Łaczę pozdrowienia.

· Zgłoś · 13 lat
Figa

lubię tą delikatność twoich tekstów...

· Zgłoś · 13 lat