Środek lata spływa po szybach

Marta

wiersz bardzo dla mnie :))

Rita

Rucia? no, tak....

Justyna D. Barańska

jak patrzę od strony mieszkania na szyby w czasie burzy, to wyobrażam sobie, że te deszczowe strugi to warkocze jakiejś olbrzymki, która położyła się na dachu mojego bloku i właśnie te jej włosy przysłaniają widoki. ładnie muszą się wić po ścianach, pewno jak bluszcz.

podoba mi się "ę" - za każdym razem, gdy w tym tekście wybrzmiewa, mam wrażenie, jakbym dokonała pełnego obrotu na karuzeli. miłe uczucie. ale jest coś w twoich wierszach - tzn. często dorzucasz na koniec jakiś taki pojedynczy wers, jakieś zaprzeczenie albo wyrwanie z tego wszystkiego, co było wcześniej. ja nie jestem pewna czy to dobrze. czy ten wiersz powinien się tak kończyć, żeby wybrzmiewało to, co mówi. może za późno kończysz albo za wcześnie? nie wiem. myślę na głos.

Justyna D. Barańska

zmieniłaś zakończenie czy tylko w mojej głowie się to upłynniło?

Konrad Żygadło

hmmm. to "żyję z przyzwyczajenia" takie objechane...

mówię tak bo sam kilka razy tego użyłem dopóki się nie złapałem, że się powtarzam

poza tym w porządku

afronautix

takie tam babskie pitolenie

Rita

babie( ?) to jeszcze uchodzi, gorzej, gdy pitoli dziad (facet?)