więcej niż wspomnienie

anastazja

kolejne dni dopełniał głębszym
kobiety i alkohol mieszały się z piekłem
w coraz niższych partiach inteligencji

irytowały kondolencje
ziemia uderzająca o martwe
róże wrosły w końce palców

sztywniejących jak struny

patrząc zranionym wzrokiem mamrotał

muszę się napić

rano napiszę o Juli wiszącej pod mostem nieba

(MiCze)

anastazja

Wiersz · 9 sierpnia 2011

ew

kursywa to cytat, Anastazjo?

· Zgłoś · 13 lat
anastazja

Tak - nieszczęśnika Ev :)

· Zgłoś · 13 lat
estel

Bardzo dużo wyeksploatowanych rekwizytów w wierszu (alkohol, kobieta, róże, piekło - niebo, struny) i to wszystkich na raz, jest jakiś niepokój w tych wersach, przymusowe porzucenie i bezradność tylko jednego wyjścia.
To nadal wiersz na jedną modłę, Anastazjo, ale niech będzie.

· Zgłoś · 13 lat
ew

Mnie ujęłaś coraz niższymi partiami inteligencji w zestawieniu z alkoholem, nieźle to wybrzmiało. Zapijanie wspomnień, to trudny temat, ale moim zdaniem udało Ci się go uchwycić świetnie. W drugiej strofie trochę lakonicznie wypadla ta irytacja, zawiało raczej zmęczeniem kondolencjami. W ostaniej mocno czuć już alkohol i takie O'Harowe "pomyslę o tym jutro".

· Zgłoś · 13 lat
olio

opiekunowie nie powinni patrzec tylko na wytarte rekwizyty, albo ze, "wiersz na jedną modłę".
Cóż z tego? - jest wiersz Estel - czyż nie?
pozdrawiam anastazjo.

· Zgłoś · 13 lat