Raz jeszcze (wiersz)

no własnie!

Nie wiem, może to sprawa późnej pory, ale skojarzył mi się ten tekst z piosenka Maryli Rodowicz "Wsiąść do pociągu byle jakiego". Chyba taki był tytuł.
(bez porównania - wrażenie czysto impresjonistyczne)

Coś w tym tekście siedzi, próbujesz zadziałać obrazem i rzeczywiście "pola w karo ułożone" zapadają w pamięć. Trzeba jednak popracować nad inwersjami, które sprawiają wrażenie nieudanej stylizacji, jeśli się pojawiają, muszą wypływać z zasad rządzących tekstem. Stereotypy językowe też niezbyt dobrze robią wierszom, kiedy pozostawia się je w podstawowej formie, nie podejmuje się próby rozliczenia z nimi (np. rzeka zapomnienia). No i ogonek zjedzony.