paprochy

Artymowicz anDUCH

FIGU (moja droga) - ja z Fiszem mam wojnę prowadzoną od lat i niezmiennie nie zaglądam do jego...ale ufam, że to komplement : - ) przyjmuję i dziękuję !

Do wcześniejszej wypowiedzi - hah - żony albo matki, nawet nie wiesz jakie mi się zrobiło uśmiechnięcie duże !

anhelus

Figo-coś w tym jest...gdy pierwszy raz tu przyszedłem,znajomo mi się wydalo, teraz wiem dlaczego. Sprawna konstrukcja.

Figa

w ogóle to mi się skojarzyło z "polepiony" Fisza

Figa

Aleś pojechał, aż mnie prawie zamurowało." Ja staram się być blisko tej - która nie karze ich sprzątać. " zauroczyłeś mnie tym. Chociaż to z jaką kobietą jesteś wolałabym przeczytać w jakiej kobiecie jesteś, bo z jaką, to jakby teraz, albo na chwilę tak bez zobowiązująco. tekst jest utrzymany w takim tonie, że trudno tu nie pomyśleć o poważnym związku, przecież to żony albo matki czepiają się o łokcie na stole czy jakieś inne drobiazgi :)

anastazja

pod moimi wersami często zbierają się
paprochy

Cudowny zapis! - te paprochy to z kobiecych lokci Arty?.

Pozdrawiam.

Artymowicz anDUCH

Bardzo Dziękuję ! Jesteście Zjawiskowe Dziewczęta ;>

będę miał więcej czasu internetowego - to coś kliknę :)

Justyna D. Barańska

Widok płonącego papieru to dość świeżo zakorzeniony obraz w mojej głowie, więc wiem. Dwie kobiety są wyczuwalne - jedna występuje wprost, druga w domyśle, bo jeśli trzeba szukać takiej, a takiej, to wnioskuję, że była jakaś, która tych "kryteriów" nie spełniała, której paprochy przeszkadzały.Trzeba znaleźć człowieka z podobną hierarchią wartości albo chociaż takiego, który tę naszą potrafi zrozumieć.

Jeśli chodzi o tekst poprzedni - czytałam kilka razy, ale wciąż nie mam nic do powiedzenia na jego temat.

Książniczka

Przeczytałam pierwszy wers - a kiedy w drugim doczytałam "paprochy" - skojarzyłam je z tymi, którzy pod Twoimi wierszami piszą komentarze - ale tylko z tymi, którzy ganią. Ale to było tylko najpierwsze skojarzenie. Dwóch kobiet nie wykryłam, ale jedną - nieroszczeniową i tolerancyjną - owszem :-)

Artymowicz anDUCH

Dziękuję Ci pięknie - to jest godna i zacna interpretacja !

Druga strofa ma tu znaczenie - wiesz, że nie mogę psuć Wam zabawy i wyjaśniać.

Lubię jednak widzieć w tej drugiej strofie - płonący dom który tańczy - poruszany wiatrem i literatura z pudełka - wiesz jak płoną kartki na wietrze - te pyłki, czarne spalone fragmenty -
paprochy ?

I jeszcze coś - a jeśli pojawiają się w tym tekście - co najmniej dwie kobiety ?

Pozdrawiam Cię serdecznie i mocno i Dziękuję.

p.s. jestem ciekawy Twojej interpretacji pod poprzednim.

Justyna D. Barańska

Szkoda, że nie farfocle (