zaloguj

Honor (wiersz)

Szymon110793

Sutuacja

Honor Splamiłem honor, Teraz mam bliznę... W sercu czuć zgniliznę. Teraz w bój mogę iść bronić honoru, Już nigdy więcej nie cofnę sie do schronu. Choć uczucia opisuję słowami, Mieszają się one ze łzami, Lecz teraz mogę cierpieć katusze, I w zamian za Twoją ...swoją oddam dusze. Razem...pięść za pięść,W szeregu z bratem stanę, Nic mnie to nie obchodzi,czy po policzku dostanę. Lecz pójdę i walczyć bedę,niech krew sie leje strugami, Grymas na twarz się ciśnie,miesza się ze łzami, Złość,gniew,pięść,agresja...sam powiedz,okrutna presja. Serce silnie uderza,kropla krwi płynie po ciele, Sam Nie zrobię już za wiele.Gdzie są moi przyjaciele? Lecz... ...on stchórzył...uciekł.... Niech się trzyma z dala. Taka kolej losu... Niech pije ze swojego gralla.

Dodaj do ulubionych

Tweetnij

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta? Zarejestruj się

ARS TO od tyłu sra 13 listopada 2011, 21:28

zgłoś

Witaj Szymonie. Podejrzewam, że edytor wywrotowy nieco zaszalał z Twoim tekstem. Druga rzecz. Widać, że próbujesz tonacji "okołohiphopowej", albo tak mi się wydaje. Niemniej ... jeśli w takiej postaci chcesz, także gdy mamy na myśli całą treść, zachować... to, mówiąc delikatnie, trochę za mało na "wyrymowanie" do rytmu, trochę za daleko od wiersza... pozdrawiam

guccilittlepiggy 14 listopada 2011, 16:17

zgłoś

niechlujnie, wtórnie, z tragicznym rymem plus orgia wielokropków. ciężko mi nawet doradzić co tu poprawić, bo trzeba by zmienić wszystko z tematyką na czele. naprawdę na początek im mniej wzniosły, tym lepszy.

ARS TO od tyłu sra 14 listopada 2011, 16:42

zgłoś

Tu się z przedmówcą nie zgodzę w jednej rzeczy. W sprawie "tematyki". Honor, właśnie dlatego, że ciągle wtórnie, co nie znaczy, że zawsze źle, należy przypominać. Ba, sam staram się , na ile go możliwe celebrować. W życiu, bo w wierszu/ utworze artystycznym, choćby i ubranym w formę popularną , w piosenkę itp., póki co jakoś ciągle czuję, że to nie to. Zbyt mocno cenię honor sam w sobie, aby go wyśpiewywać, wypisywać ... inaczej niż błyskotliwie. Nawet wtedy, gdy honor sam w sobie traktuję dogmatycznie. Pozdrawiam.

guccilittlepiggy 14 listopada 2011, 17:04

zgłoś

ja nie mam problemu z honorem, ojczyzną itp. (chociaż o jakiejś fascynacji ciężko mówić) mam problem z honorem TUTAJ, bowiem już po pierwszym słowie wiadomo jak się to skończy, bo honor zasłużył na coś lepszego, sam honor wtórnym tematem nie jest (no bo kto coś sensownego o tym dzisiaj pisze?), wtórne jest jego traktowanie, przetwarzanie (chociaż tutaj przetwarzania właściwie brak, zamiast tego lista wytartych skojarzeń) i wygląda to trochę jak wycieranie podłogi starą ścierą, a to akurat ciężko przełknąć, a doświadczenie, jakieś tam posiadam, mówi mi (niemal nieomylnie mówi), że nie mierzenie sił na zamiary, kończy się zazwyczaj tekstami jak powyższe, a najczęstsze ofiary to włąśnie honor, ojczyzna, odwaga i miłość

Szymon110793 14 listopada 2011, 17:25

zgłoś

Dziekuję i podzielam wasze opinie.A teraz prosze byście mi powiedzieli dlaczego nie moge dodac wiersza w normalnej postaci z podzialem na strofu , wersy tylko po dodaniu zlewa się w jedno , co na pewno żutuje na całokształt i różność odbirou.Prosze o pomoc...

przysłano: 13 listopada 2011 (historia)

Inne teksty autora

Kobieta
Szymon110793

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Honor (wiersz)

Szymon110793

Inne teksty autora

Zgłoś obraźliwą treść