Odjazd (wiersz)

jeszcze kiedyś zatęsknimy

do życia w samotności

wtedy nocą wracając z ubikacji

przemycę z kuchni nóż albo do zupy

dosypię śmiertelną dawkę realium

znów będę wolna jeśli ty nie zabijesz pierwszy

to będzie wyścig

które z nas pierwsze odejdzie od drugiego

ty pewnie wygrasz ja nawet

nie dochodzę do siebie

co dopiero do mamusi pod połamane skrzydło

anioł mówi ojciec gdy zamyka mamie usta

nie patrzą na siebie tylko liczą straty

ile zostanie i czy starczy do pierwszego

my to co innego

dzieci neo wielkie joł młode wilki

potrafimy trzymać się za ręce

kupować bilet na podróż w jedną stronę

jeśli to miłość

obawiam się efektów ubocznych