***

guccilittlepiggy

3.15

lustra opowiadają o nas legendy. gęste i gładkie.
gładkie i ciemne. nad twoim ramieniem

urodził się wielki, błahy już
księżyc.

II.

piłem wódkę. wyszedłem. nie było mnie długo;
leniwa podróż. jak powtórny sen z kobietą - jeszcze
nie rozumiesz, ale dłonie prowadzą do ciepłych miejsc.

a teraz będę się odtwarzać, nagrywać, odtwarzać, nagrywać -
co było, czy było i jakie było przedtem. to nie są kluczowe miejsca.
mają te swoje wgłębienia, brudne talerze,

pamięć. nie dałem nam miejsca na niebo. różni po nim rysują,
zostawiają tabliczki, horoskopy, bogów, więcej i więcej gwiazd,

dróg
ewakuacyjnych.

MMVII.

zostało jedno wspólne wytłumaczenie, najpierw jednak musisz pocałować mnie
na dobranoc. trwamy tyle, co rysowanie cienia - snu, niespełnionej
przepowiedni.

guccilittlepiggy

Wiersz · 17 grudnia 2011

Justyna D. Barańska

"a teraz będę się odtwarzać, nagrywać, odtwarzać, nagrywać" - zupełnie jak Krapp! i tak też można przyjrzeć się poszczególnym fragmentom jako nagraniom, wycinkom nagrać - zarejestrowanej rzeczywistości czy tylko rozmów. I myślę nawet, że to taki tekst, do którego będzie się wielokrotnie powracać, aby na różne sposoby łączyć te części, żeby sobie dopowiadać, ba! opowiadać historię na nowo. :)

· Zgłoś · 12 lat
Tomasz Smogór

Poczekam na tytuł.

· Zgłoś · 12 lat
ARS TO od tyłu sra

powiem tak. Brak tytułu jest atutem, ewentualnie "przekora z zajawki" jako samodzielny tytuł. Dla mnie jest praktycznie ... oki... bardzo pod mój gust i ... po prostu jako materiał do czytania publicznego... Lubię takie utwory teatralizować, nawet tylko głosem... bez gestu (nie cierpię słowa "recytacja"!)... Poczekam jednak z oceną i ostatecznym zdaniem, bo mam wrażenie, że ten utwór jeszcze będzie ociosywany...;-)

· Zgłoś · 12 lat
Justyna D. Barańska

Mnie to się zdaje, że ta zajawka została tak zaczepnie napisana, bo tytuł zgubił się na dobre albo nigdy go nie było ;)

· Zgłoś · 12 lat
guccilittlepiggy

ej, dlaczego od razu zaczepna? tytuł był, jak najbardziej był, ale ponieważ nie ja go wymyśliłem, więc i zapomniałem sobie zapisać. i przepadł mi, gdy wiersz został usunięty z sieci. a nawet nie bardzo mam jak dopytać współautorkę, bo też troszkę przepadła. na nowo zaś go tytułować nie będę.

Arku, nic mu już się nie zmieni, choćby i mnie kusiło, bo odpowiedzialność rozkłada się tutaj po równo i sam nie będę decydował.

· Zgłoś · 12 lat
Tomasz Smogór

No tak, po wódce można się nagrywać, zwłaszcza jak się film urwał :) Nie będę się powoływał na Becketta, tej akurat nie czytałem.

Tekst poszarpany tylko na pierwszy rzut oka. Początek jednak lepiej mi się czyta jako trzy wersy i bez drugiego ,,gładkie''.

Jakoś dużo ostatnio wierszy z motywem lustra.

· Zgłoś · 12 lat
Justyna D. Barańska

Patrz, umknęło mi, że odpowiedzialność rozkłada się na dwie osoby :P Głupio tak dawać umknąć współautorkom, kiedy się z nią dobre teksty pisze (przynajmniej w moim mniemaniu). A zaczepnie, bo zahacza się o zajawkę, która zwraca uwagę na tytuł, który z kolei nie jest zwykłym brakiem tytułu, a tytułem zapomnianym, a to co innego niż brak - taka nieobecność, tkwiąca obecność gdzie indziej.

· Zgłoś · 12 lat
guccilittlepiggy

Pewnie dlatego o odpowiedzialności mówiłem do Arka. :P

Cóż, po prostu niektórzy, w przeciwieństwie do mnie prowadzą życie towarzyskie poza internetem, więc zdarza im się umknąć ;)

· Zgłoś · 12 lat
ARS TO od tyłu sra

powiem tak do tego co walnąłem wyżej... mimo że to powinno być zawsze zrozumiałe, czyli zasady, w czasach 'orgazmowania się relatywizmem", każdy głos jednoznacznie zasadniczy mnie kupuje ... Na punkcie uczciwości wobec autora/współautora mam, przyznaję mocnego hopla i pielęgnuję "to"... W sumie w kontekście braku "zasięgu i dosięgu" ze współautorką tytuł/zajawka zgubiłem tytuł, albo ... jako stały element wiersza, powiedzmy w miejscu "motta" zapisane kursywą ciekawie prowokowałoby do ... może i dysputy "poza-wierszowej ". Ale to tylko takie tam moje nieważne w tym momencie kapryszenie na siłę. Wiersz sam, jak pisałem, jest bardzo w moim guście. Teraz już wiem, że dociosany na tyle na ile to możliwe więc ... jak wyżej...

· Zgłoś · 12 lat
Anonimowy Użytkownik

Podoba się zamysł, stelaż dla wyjścia słowem: załóżmy, że od od godziny trzeciej piętnaście, podążanie w dwóch etapach przez II do I, jak przez luty do stycznia, by znaleźć się przy drodze ewakuacyjnej do roku dwutysięcznego siódmego, i "pozostać" przy "jednym wspólnym wytłumaczeniu". Oczywiście 3.15 nie musi godziną, ma prawo być numerem wersetu, tak samo , jak MMVII nie musi być odpowiednikiem roku, a może oznaczać inicjały kogoś związanego z lipcem.

· Zgłoś · 12 lat

***

guccilittlepiggy

Zgłoś obraźliwe treści