samotna odległość (wiersz)

Twój tytuł od razu przypomniał mi "Justynę" Markiza de Sade'a ;)

Przykro mi nie znam.

Tzn. miałam na myśli ten pierwszy tytuł.

Wiem Justyno. Edytowałam tekst i tytuł nie wiązał się z nim, stąd zmiana.

Ładny tekst, mądry i choć z natury jestem trochę czepialska, to tutaj nie mam do czego się przyczepić ;) "Podobuje" się.

Pozdrowienia

Niewiarygodne wprost. Jakże się cieszę. Dziękuję bardzo.

Pozdrawiam.

Minimalizm słów, ale mnie się podoba!

O, dzięki.

Tekst ląduje na wierzchu poczekalni, bo przypadkiem trafił nie tam, gdzie miał, a skutkiem ubocznym przywracania jest przysiadanie na górze stosu tekstów.

Pozdrawiam

Nie szkodzi, rozumiem:)

jak zawsze mam problem, bo tak naprawdę nie wiem, co tutaj promujemy: rzeczy wyjątkowe, odbiegające od schematu, talent, czy też pilnujemy technicznej nienaganności, korygujemy oczywiste błędy i wspieramy literacką poprawnośc. no i tutaj jest poprawnie i przy okazji lekko wtórnie z takim typowym graniem na odczuciach czytelnika. z drugiej strony poezja, która nie jest wyłącznie spoglądaniem w siebie, a przy okazji nie będąca tez powielaniem schematu, to taka rzadkość, że ech...
powiedzmy, że dzisiaj jesteśmy w nastroju na wiersze w jakikolwiek, choćby minimalny sposób wychodzą przed szereg - ten nie wychodzi

"powiedzmy, że dzisiaj jesteśmy w nastroju na wiersze w jakikolwiek, choćby minimalny sposób wychodzą przed szereg - ten nie wychodzi"

dziwny komentarz. Niby jest dobrze, poprawnie...ale " ...