pukanie do szyby

Anonimowy Użytkownik

Witaj Anastazjo,
tak na początek, to niebo na końcu wiersza może zostawić posiwiałe,
bez "starości" - będzie wieloznacznie, a i tak wiadomo o co chodzi,
(ale może mi to zostało po wczorajszej popielcowej - ten sprzeciw).

Chyba znam matkę Basi. Bardzo fajnie piszesz.

anastazja

Bardzo dziękuję, ucieszył mnie komentarz. Myślę, że jednak coś jeszcze wywalę, może Basię?

Serdeczności:)

Anonimowy Użytkownik

Coś jeszcze się chyba zmieniło, bo ślimaki bardziej mi się kojarzyły z tym głaskanym różańcem i to budziło bardzo fajne, mieszane uczucia.
Różaniec z paciorkami jak ślimaki na nitce nadziei. Brr!

Specjaliści Ci pewnie poradzą, ale matka Basi mi się akurat podobała, bo brzmiała swojsko, a ja lubię intymniejsze wiersze, ale może tylko ja :)

anastazja

Powiem, że nie podoba mi się teraz. Czasem pierwsza myśl lepsza. Zostawiam Basię, jakoś brzmi lepiej. Przeniosłam wers o ślimakach, w to samo miejsce. Powinno Ci się podobać.

Pozdrawiam cieplutko.

Anonimowy Użytkownik

Podobało mi się przecież od samego początku. Tylko starość proponowałam usunąć.

Więcej wiary w siebie!

Marta

ten przekaz i wiersz zrobił na mnie wrażenie - jest wyśmienity,:)) a słupki.. po to by je używać

Bożena B

Powtórzę się ;) Bardzo ładny tytuł, wielowymiarowy, przywodzi na myśl różne obrazy, zdarzenia.
Muszę jednak powiedzieć, że bardziej odpowiada mi jednak wersja z L., jest płynniejsza, co nie znaczy, ze nie można by jeszcze pokombinować, ale to raczej kosmetyka, niż poprawki ;)

Pozdrowienia

Ce.

posiwiałe niebo

anastazja

Dziękuję wszystkim za czytanie i komentarz.

smykusmyk

Może to z racji faktu, że temat mnie odstręcza, albo jego podanie, ale ten wiersz - moim zdaniem - jest totalnym kawanaławizmem. Nie ma w nim nic, co pozostawiłoby margines dla czytelnika. Jest tylko bardzo, ale to bardzo jednoznaczny obraz i nachalne figury retoryczne. Nie podoba się. Pozdrawiam.