czas nie zapomniał

Konrad Matysiak

Z tymi "zabawkami" tak jest wyrasta się i po zawodach(starość), dla mnie bez zarzutu... no i ta dobitna puenta. Pozdrawiam

Anonimowy Użytkownik

Dobre, Anastazjo.

Bożena B

Można ten tekst odnieść do wielu spraw, niekoniecznie traktować dosłownie, że o zabawce, która jest już nikomu niepotrzebna. Można odnieść do sytuacji wielu ludzi. Ale tytuł mnie nie satysfakcjonuje, ani niespecjalnie przyciąga.(dziś mam jakieś ale do tytułów ;)
Natomiast konstrukcja tekstu (w sensie, że treść) wydaje mi się dość fajna, pomimo, że gustuję w zupełnie innym poezjowaniu :)

Pozdrowienia

anastazja

Colt - miło Cię gościć. Pozdrawiam.


Kochana Tussi - dawno Cię nie było, cieszę się. Serdeczności.


Bożenko - nie zawsze trafiam w tytuł. Póki co brak pomysłu? Pozdrawiam.

Konrad Matysiak

Nie żebym widział ten tekst w jednej płaszczyźnie ^^ Starsi ludzie często mają o sobie takie mniemanie że są tacy nie potrzebni, bez prawa głosu... to błąd, nie ma ludzi niepotrzebnych. Ten miś to taka świetna personifikacja... no a tytuł niesie za sobą wiele... trafne określenie... No cóż musiałem coś więcej napisać tak z potrzeby serca heh ;)

anastazja

Bardzo się cieszę Colt. Jak widzisz, u mnie nietłoczno, więc każda wizyta miła.
To zależy od otoczenia rodziny, a i zapewne od wielu czynników.

Pozdrawiam.

Konrad Matysiak

U mnie też tłoku nie ma, i nawet to rozumiem... sam się wzbraniałem przed komentowaniem... jeszcze przez przypadek jakąś głupotkę palnę, a zdarza mi się to często ;) A u Cb zawsze jeden pewnik że znajdę coś dobrego.

anastazja

Dziękuję, za miłe słowo Colt:))

Anonimowy Użytkownik

"miś o spojrzeniu dziecka" - łzy zalewają oczy.

Pozdrawiam

S.