Podejście do wyjścia i drzwi (I)

Kamila G

Tytuł mnie przyciągnął jak magnes, potem utknęłam w pierwszym wersie, trochę zgrzytał, ale po trzecim czytaniu już chyba oswoiłam. Myślę, że w kilku miejscach da się jeszcze troszkę popracować nad tekstem, ale już teraz zaciekawia, wręcz wchłania.
Irytuje mnie -się w drugim wersie, wydaje się, że tekst mógłby się bez niego obyć. Jest jeszcze kilka niezgrabności, ale może tylko dla mnie. W każdym razie ten fragment mi naj..:

'Treść napuchła od drobnych kamyków
i trawy. Drogi które rozstąpią się wraz z horyzontem,
zaczynają się w listach grających strzępkami'

Lubię motyw drzwi, wejść, wyjść, przejść, etc. Podoba mi się u Ciebie sposób jego wykorzystania.
Ciekawa jestem kolejnych tekstów, więc będę zaglądać. Pozdrawiam.

Patryk Nadolny

Witaj Kamilo!
Pomyślałem sobie, że napiszę jakiś tekst powiedzmy "na gorąco" i pewnie jest (słusznie zauważyłaś) kilka miejsc do poprawki. Ale napisałem go od razu po założeniu konta jak ten drugi (późniejszy). Po prostu lubię improwizować słowem. Pozdrawiam.

Kamila G

W takim razie, Patryku zapowiada się ciekawie u Ciebie, skoro tak piszesz 'na gorąco'. Zerknę zatem na kolejną gorącą bułeczkę. :)

Patryk Nadolny

Jestem nieco narwaną osobą. ;)

guccilittlepiggy

"Połowa drzwi oczekując na stanie się wyjścia" - choćbym nie wiem jak długo się oswajał, za każdym razem wychodzi mi, że to zdanie rozmija się z polszczyzną, zwłaszcza z przecinkiem na granicy wersu. w ogóle masz tendencję do budowania "nadskomplikowanych" konstrukcji zdaniowych i trochę w tym grzęźniesz. frazy typu, strute kroki kojarzą mi się wyłącznie z rozemocjonowaną nastoletniością. wiersz zaczyna się dopiero od części wskazanej przez przedmówczynię i właściwie trzyma już formę do końca. wciąż jest, co prawda, bardzo gęsto, ale pod kontrolą;)