pa górki (wiersz)

Człowiek przez całe krótkie życie

samotny jest jak pusty kielich

z tym waszym wielkim niedopiciem

z tym swoim małym na mnie nie licz

z przepijanymi wspominkami

jak pięknie było jak nie będzie

z codzień porannym bywaj z nami

Panie łaskawy coraz częsciej

i nagle nie ma kogo wołać

bo wkoło same puste twarze

i Panów nie ma bo swawola

układa wiersze na cmentarzach

bo ktoś wpadł w siłe niedoczasu

choć bywał księciem z białym koniem

nie było nas nie było lasów

jesteśmy my więc to już koniec