Chwiejny od podstaw

Rita

dom z duszną klatką budzi

strach

ludzi od zatrzęsienia

sieją się

bez porządku w kalendarzu

 

wielopokoleniowo zaprawieni

brakiem środków do życia

obrabiają świat klnąc

od czasu do czasu na trzeźwo

 

w kobietach zrywa się siła

zamknięta w pięściach

między ziemią a niebem walka

w piekle

 

zimno

widać dna nerwowych butelek

codzienność

nałogowo bez zmian w procentach

 

 

 

 

Rita
Rita
Wiersz · 20 czerwca 2012
anonim
  • Wiktor Smol
    Skąd tyle w Tobie smutku, Rito?

    · Zgłoś · 12 lat
  • Rita
    Czy to smutek? Raczej opis, tego, co oczy widzą, uszy słyszą, a pióro przelewa na papier - krajobraz(y) przyuliczne.

    · Zgłoś · 12 lat
  • J.K.Gotard
    Mocna wymowa o prawdzie tych krajobrazów.
    Chyba każdy z nas gdzieś tam w sobie ma takiego wojownika z zaciśnięta pięścią.

    · Zgłoś · 11 lat
  • Rita
    Dobrze, gdy taki wojownik ciągle żyje i zaciska pięści.

    Dziękuję J.K. Gotard :)

    · Zgłoś · 11 lat