pozwalam mówić milczeniu

anastazja

za późno wsłuchiwać się w szczęście
wielkości główki zapałki
zbyt małe
by zaspokoić niedokończone

nikt mnie nie pytał
czy udźwignę kobiecość
odgradzam myśli o pustce w sypialni

jak wyrwać cię ziemi

30.07.2012

anastazja

Wiersz · 30 lipca 2012

Justyna D. Barańska

Mocna ta puenta. Wyrywanie z ziemi pozostawia wrażenie na długo... tylko że nie zapamiętuję, co było wcześniej.

· Zgłoś · 12 lat
anastazja

No cóż, myślałam, że łatwo... rozpoznać śmierć mężczyzny. Dziękuję Justyno, za pochylenie.
Pozdrawiam.

· Zgłoś · 12 lat
zuza truchlewska (sue)

Podobnie jak Justyna pamiętam tylko puentę. mocną,dobrą. Reszta prosi o "zaspokojenie niedokończonego". Warto zacząć jeszcze raz.
Pozdrawiam,
sue

· Zgłoś · 12 lat

pozwalam mówić milczeniu

anastazja

Zgłoś obraźliwe treści