hau! tura
miau! tura
co był na ścianie zwierzony
ongi kniej dzikiem postrachem
zmorą rogatą zza mgły
aż łowy i podchodu krąg
sza! chura
ganidź gawiedzią za nim ucieknie
hulaj konik na tura
na celowniku tur
gna gniecie
taranuje
ta rana pluje i skisł
mat! ura
szach tur
Mateusz Woźniak
Mateusz Woźniak
Wiersz
·
21 września 2012