Trzy miniatury (wiersz)

róg Kruczej i Poniatowskiego, lato

piłka plażowa o wyglądzie kuli ziemskiej
spada z szóstego piętra, chłopiec leży
w ogrodzie, bezwładna zieleń

bijące serca dziewczyn przechodzących obok
zręczność grawitacji, niezręczność losu

z ręki toczy się kredka malująca niebo
wszechwładną czerwień

widziały
chwilowo, życie

***

plac Sobieskiego, zima

biuro rachunkowe w kamienicy
doradztwo, rozliczanie, bilans

stara kobieta w poszukiwaniu boga
opuszcza kwartał, następuje
rozległą zmrożoną kałużę

przedwojenny bilet do kina
wypada z portfela – to była komedia

wiatr napiera na postać
lód trzeszczy, nie załamuje

usłyszała
odpowiedź
lub ostrzeżenie

***

teren fabryki - lato

czwarta nad ranem, odgłosy ptaków
rozcinają noc na skrawki

można je schować do kieszeni
gdy słońce zacznie palić w oczy

rzęsisty pył z odlewni
odbywa podróż po dnie łąki

wypadła kiedyś śruba
nie pozwoli się dokręcić

niebawem nocna zmiana
przetoczy się jak kulki papieru
nie zapisane treścią

za bramą, świat
zdążył już oszaleć