Stokrotki hrabiny Von Massow (wiersz)

Powiem tak: wydaje mi się, że zaczęłaś w tym wierszu mówic o co najmniej dwóch sytuacjach niezbyt ze sobą związanych i to ich połączenie sprawia, że wiersz nie broni się jako całość. Do fragmentu o czarnych perłach jest całkiem intrygujaco, a przy okazji ładnie (podoba mi się: 'Vergiss mich nicht – zachodnia starość nosi platynowe pasemka i czarne perły'). Natomiast fragment o stokrotkach jest tam według mnie z przypadku. Owszem, całkiem udany metaforycznie, ale nie rozumiem do końca po co. Nie potrafię też rozszyfrowac sensu 'ustępowania miejsca bezkrwistej wołowinie'.
Jednak może być z tego tekstu coś dobrego, jesli przemyślisz końcówkę.