Literatura

Szkarłat (wiersz)

Gunsik

Sączy się cicho,

Czerwone oczy pełne wdzięku
Ukradkiem patrzą w nasze ciała
A my tak bezbronnie
Poddajemy się w ich działania
Nasza dusza coraz lżejsza
Wciąż wytrwale nas pociesza:
To nic takiego, tylko szkarłatu cień
Twoje życie w oczach tych
Czeka tylko na tchnienie w nich
Nowego ducha czystego cienia
Bez skazy na swym płaszczu
Patrzący na nas ze szkarłatnego lasu.

Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
przysłano: 31 pazdziernika 2012 (historia)

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca