napisy końcowe (wiersz)

bukiet zniczy to pożegnanie w twoim stylu

nawet kiedy pierwszy raz wyznawałaś miłość

kościół wypełnił swąd przegrzanego wykrywacza kłamstw

a pomiędzy biorę ciebie a wypierdalaj tylko ciche dni

na przemian z cichym seksem

jestem zbyt dziecinny żeby zgorzknieć

chodzę za to z rozwiązanymi sznurówkami

i boję się że po zmroku nie trafię do domu

tak się kończy nacinanie pnia dorosłości

żywica

martwica