Na polskim

Nieznany

płakałem
znów przez to samo
enigmatycznie
niezrozumianą

przyczyna
prozaiczna
ale wciąż ją czuję
biała królowa
na torach
tylko tam
jest moja

...i moja wolność
nigdzie się nie wybiera
i nie będzie jej nigdzie
bez torów
nie wezmę już prochów

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Słaby 7 głosów
Nieznany
Nieznany
Wiersz · 16 stycznia 2000
anonim