w terapii wspomnień

Robert noszczyk

pocałunek wśród brzóz

słodkie muskanie

czy energia drzewostanu

czy wymyślony świat przez Tolkiena

mokre diamenty na rzęsach

krwista sukienka z kokardką

paznokcie w kolorze salamandry

czy maj pachnie miłością?

bo na pewno nie majem

upokorzona

znieczulona

jak wał silnika

zatrzymywany stroboskopem

wpędzona w depakine'owy szał

ucieka

jak sołtys z płonącej stodoły

zniewolona reflekcją obrazów

gdzie żywa była jeszcze cerata

na niej chodzące ludziki

po wylanym kompocie z agrestu

czarny bez

wdzierający się w ramę okienną

na podwórku osamotniona kózka

którą tęsknota zżera

za stadami

białych owieczek z czarnymi główkami

Robert noszczyk

Wiersz · 15 stycznia 2013

Justyna D. Barańska

Jak na moje oko, to Twoim największym problemem jest to, że im dalej w tekst, tym dorzucasz motywy z coraz to różniejszych beczek, przez co nie do końca wiadomo, co wyznacza główną ścieżkę. Masz Tolkiena, sukienki z kokardą, stroboskop, silnik, stodołę, kozę itd. - trochę tego za dużo, nie sądzisz?

Poza tym czytaj, dużo czytaj dobrej poezji.

· Zgłoś · 11 lat
Robert noszczyk

dziękuję za wskazówki i pozdrawiam serdecznie :)...to jest wiersz składający się z wyrazów wyciągniętych z pewnego pokoju terapeutycznego...chciałem ułożyć w całość...

· Zgłoś · 11 lat
Paulina Wielbicka

hmm no kilka metafor całkiem całkiem, ale mi jako odbiorcy rozmywa się idea wiersza. Justyna dobrze radzi - po pierwsze czytaj, po drugie czytaj, a po trzecie pisz. Spróbuj z wszystkiego, co łączysz w całość ( bo tu piszesz o rzeczach z pokoju terapeutycznego), dokonać selekcji. Znaleźć coś, co będzie ideową dominantą, bo w przeciwnym wypadku...odbiorca jest bezdradny. I bardzo podoba mi się kombinowanie z czarnym bzem, kózką i owieczkami - te kolorystyczne zestawienie coś w sobie ma. Zresztą przerzutnia z ucieczką sołtysa także. ALE ALE - co to reflekcja?

· Zgłoś · 11 lat
Ir

"...słodkie muskanie...mokre diamenty na rzęsach..." - uff, powiało mi kiczem.
A już zupełnie nie rozumiem dlaczego osamotniona kózka tęskni za stadem białych owieczek z czarnymi główkami...a nie za stadem takich jak ona.

· Zgłoś · 11 lat
Justyna D. Barańska

Ir, mnie to się zdaje, że już tak jest - gdy ktoś/coś zaczyna siebie uważać za gorszego, to tęskni do tych lepszych, nie do tych swojego pokroju. To jedno chyba na co odpowiedzieć mogę ;)

· Zgłoś · 11 lat

w terapii wspomnień

Robert noszczyk

Zgłoś obraźliwe treści