(bez)sens (wiersz)

(pamięci Z. Herberta za RÓŻOWE UCHO)

po co komu szepty
skoro wtedy gorzej słychać

i wobec zakłóconej komunikacji
dochodzi do nieporozumień

gdzie każde przytkane ucho
może być źródłem niepotrzebnej plotki

przez telefon też rozmawiać się nie da
chyba że podczas zabawy w głuchy

szept istnieje by radości, żary miłosne
i zwątpienia - te prawdziwe -

wszeptywać łapczywie
w bezwstydnie pożądliwą uszną różowość