rozkwitło świeżym brązem i krwią
oko chłopca
przytknął dłoń do szyby
wchłonął spływające po niej ciepło
tak bardzo chciał otulić się szkłem
było pełne (...)
elektrycznym różańcem cierni rozkwitło
oko chłopca
wycięty w kłującym powietrzu ślad dłoni
zniknie z szyby ostatnim strzępem twojej pamięci
eolic
Wiersz
·
31 marca 2001