Literatura

Szuflada (wiersz)

Artymowicz anDUCH

(z rozpoczętego cyklu pt. woda, ogień, ziemia ziemia, powietrze i kobiety)

 

 

najlepiej pali się w piecu szuflada

do której nikt już nie zagląda

tylko ogień jest w szufladzie

którą rozsuwa na boki

– i przekłada w niej nieistniejące już listy

– czego nie zdążyła odpowiedzieć

opowie to jemu

– nie gasnąc w uczuciu choć na sekundę

szuflada domknięta

nie będzie ci się już kojarzyć z tajemnicą

odkąd strawi ją ogień

i twoje palce sparzone będą dotykać uszu

– i gdy usłyszysz jej krzyk

z przepełnienia

 

                             

                                                 19 sty 2013


dobry 12 głosów
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą komentować i oceniać teksty
Zaloguj się Nie masz konta?   Zarejestruj się
abojawiem 14 lutego 2013, 11:11
z zakończenia wiersza nie jestem kontent, ale cóż, wiersz niczego sobie
Książniczka
Książniczka 14 lutego 2013, 23:44
Chciałabym choć raz Cię nie pochwalić, ale widzisz - nie dajesz mi szans.
"Tylko ogień jest w szufladzie"...
TYLKO OGIEŃ JEST W SZUFLADZIE - brzmi mi w głowie, bo jest piękne :)
Mithril
Mithril 15 lutego 2013, 14:06
ot i nagadany gniot
Puszek Pigmejski
Puszek Pigmejski 16 lutego 2013, 21:15
AND, to raptem parę wersów, a daje niezmiernie wiele obrazów.

Jest silne uczucie, ale podszyte jakąś grozą nieuchronnego pogorzeliska... hmmm... lepiej niech płonie, szaleńcom wystarczy iskra.


Bardzo mi ten Wiersz przypadł ;)

Mijaj zdrów...!
przysłano: 14 lutego 2013 (historia)

Inne teksty autora

CESARZ
Artymowicz anDUCH
Omo - Omino xxx
Artymowicz anDUCH
Panie proszą panów
Artymowicz anDUCH
ZWYCIĘZCA BIERZE WSZYSTKO
Artymowicz anDUCH
więcej tekstów »

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca