Ojczystość

MichałSg.

Takie tematy jak nazizm czy Holocaust są w poezji współczesnej dość ,,modne"(choć może nie jest to najbardziej adekwatne tutaj słowo), lecz gdyby wejść w to zjawisko głębiej, można by dojść do wniosku ze literatura polska w grubo ponad półwiecze od zakończenia drugiej wojny po prostu jeszcze się z tamtego koszmaru nie całkiem otrząsnęła. I o ile czytając wiersze młodziaków w rodzaju Samsela czy Kwiatkowskiego, którzy kwestię żydowską znają najwyżej z książek, a samych żydów z wystaw etnograficznych, mam zawsze wrażenie przybierania pewnej pozy, jakby świat współczesny nie dostarczał im dość ,,mocnych wrażeń" do pisania wierszy, i potrzebowali jakiegoś naprawdę gigantycznego okropieństwa, tak w Twoim przypadku nie mam wątpliwości ze jest to zaangażowanie szczere i autentyczne. Wiersz bardzo konsekwentnie poprowadzony, okrojony z pustosłowia, skąpy jeśli chodzi o środki poetyckie, co mu służy. Pointa niby nie całkiem oryginalna(od wieków wszelkie pogromy żydów mają zwykle podłoże ekonomiczne tj. Jaśnie Panujący się zadłużył ), niby bardzo wprost, ale i tak robi wrażenie. Oj, rozgadałem się, tak czy siak to dobry wiersz, pozdrawiam. A, i jeszcze Śliwiak mi się przypomniał:

Chaim 1943

Boi się swojej twarzy
boi się swego imienia
śpi z otwartymi oczami
w głębokiej jamie cienia

Zapomniał słowa: jutro
śpi z głodu dziurą w brzuchu
śpi jakby schowany
w swoim własnym uchu

1953

Mithril

........................po co "gadać", skoro.......................jest wiersz

Ata

zaczyna się tak niewinnie i nagle trzeci wers /nie licząc początkowego cytatu/, bije po oczach tematem ciężkim... - chce przez to powiedzieć, że umiesz budować klimat, zaskakiwać... jestem bardzo na tak.

MichałSg.

Masz rację Mithrilu, ale mnie właśnie nie - wiersze zniechęcają do gadania, natomiast przy dobrych tekstach lubię wskazać co mi się w nich podoba ;).

Mithril

i dobrze, tak ma być (nie tylko och-ach-cudownie-"samożycie") - ja przy tekstach arte już się nagadałem i jak trafiam na taki tekst jak powyżej, to z czystą przyjemnością afiszuję go sloganem...

G.Koszewska

bardzo. temat trudny a wykonanie poruszające,

ew

Tematem bardzo mnie ująłeś, wykonaniem również. Czyta się na jednym wdechu, a słowa bolą i chyba przekaz pozostanie w mojej głowie na dłużej. Warto mi było tu wstąpić.
Zastanów się tylko nad konsekwencją użycia wielkich liter, w pierwszym wersie na początku nijak mi wielkie T nie pasuje.