Zawsze jest za wcześnie (wiersz)

I strofa wyraźnie odstaje poziomem od dobrej reszty. Jest dosłowna - jakby to było dopiero przymierzenia się do wiersza, jakiś taki myślowy szkic, który ktoś zapomniał upoetycznić, przekuć w wiersz. Natomiast - rewelacja: w strofie z wyliczeniem! Zwyczajne drobiazgi i te metaforyczne elementy - plama na historii, laurki rysowane miłością. Pod koniec - (być może to celowy zabieg, ale wg mnie zbędny - bo fragment jest szczątkowy zawsze) - zmieniłabym to z fragmentem - coś za dosłownie i psuje się przez to wrażenie puenty, która ze zwrotką wyliczeniową mogłaby stanowić świetny szkielet wiersza.

Paulino, twoje spostrzeżenia a propos pierwszej pokrywają się z ocenami wcześniejszymi tego wiersza, muszę to zmienić. Taki wniosek:)
Bardzo dziękuję za rady,
pozdrawiam Eliza