nieproszona (wiersz)

zerwać chcę

z poczuciem zagrożenia

z niszczącą siłą

co sumienie w pogorzelisko zamienia

znów zadzwoniła

potrzeba przyjaźni

bliskości

może przyzwyczajenia

ukryta szczerość

przykrywką wywarcia presji

wsłuchiwać się we władczy ton

w patetycznej obłudzie

która podmywa fundamenty ludzkiego szczęścia

słowna wpadka

melancholijna niezręczność

cały czas w mojej pamięci

a coraz bardziej się ciebie boję