krzywda patrzy
znad posępnych balkonów zniszczonych kamienic
okiem sokolim
źrenicą węża
lata całe mieszka
za piecami ciepłych izb
gdzie zapach gotowanego jedzenia
miesza się z krzykiem zwyczajnym
jest tam żeby patrzeć
na szmaciane marzenia dzieci
gdy podrosną
na nowo udzielą jej schronienia
(2013)
-
Bogusz Jan Szulc
Czas "Pogodzić się ze Światem" i przestać patrzeć na poezję w pierwszej osobie.
·
Zgłoś
·
11 lat temu
-
Ata
no no ktoś tu się rozkręca :)
·
Zgłoś
·
11 lat temu
-
Paulina Wielbicka
:) trochę bym pomajstrowała w niektórych wersach i stwierdzeniach, jednak wiersz jest taki, że przeszywa. A czepiałabym się jak znad balkonów? Może lepiej z balkonów? a na nowo zmieniłabym: znów, też albo nie wiem co, ale coś ;)
·
Zgłoś
·
11 lat temu
Usunięto 1 komentarz