Na łonie natury, są w silnym uścisku.
Im ptaki śpiewają i strumyk szemrze.
Wiatr ich studzi.
A słońce świeci na rozpalone twarze.
Rozmarzeni, nie słyszą własnych oddechów.
Konrad Koper
Wiersz
·
21 marca 2013
-
Mithril...........................tytuł jako incipit winien wyglądać nieco inaczej· Zgłoś · 11 lat -
abojawiemjak najbardziej· Zgłoś · 11 lat
-
szanta - Edyta Ślączka-Poskrobkojak dla mnie jednak za mało tu poezji. Brak jakichkolwiek środków poetyckich. Puenta być moze filozoficzna, ale czy na pewno? Czy to z rozmysłem wyszło? Nie jestem przekonana· Zgłoś · 11 lat
-
Atamnie również powyższe nie przekonuje.· Zgłoś · 11 lat
-
Lucyna KaczmarczykA autor ma 31(!) lat, a nie 13?· Zgłoś · 11 lat
